این یک راز نیست که بسیاری از کودکان برای به خواب رفتن و در خواب ماندن مشکل دارند. آنها تخیلات فعالی دارند که اغلب وقتی در تاریکی تنها هستند، با ترسها و اضطرابهای خودشان گره میخورد. کودکی که در این حالت است، به طور قابل درکی احتمالاً برای به خواب رفتن مشکل دارد، زیرا غرایز طبیعیاش به او میگویند که برای امنیت خود هوشیار بماند. اما آیا کودکان میتوانند بیخوابی داشته باشند؟
این تجربه معمولاً بدترین تجربه بین سالهای نوپایی و «سن عقل» (حدود ۷ یا ۸ سالگی برای اکثر کودکان) است. دلیلش این است که آنها نسبت به محیط اطراف خود آگاهتر هستند اما کاملاً قادر به تفکر منطقی نیستند. برای یک کودک پنج ساله، شنیدن صدای جیرجیر راهپله میتواند به راحتی نشاندهنده حضور یک هیولا از کابوسهایش باشد. مغز آنها به اندازه کافی رشد نکرده است تا بفهمد که تخیل آنها همیشه با واقعیت همزیستی ندارد.
متأسفانه، نبود هیولا در خانه به این معنی نیست که فرزند شما به طور خودکار خواب مورد نیاز خود را دریافت خواهد کرد. برای سالم و شاد ماندن فرزندتان، باید تا حد امکان به اهداف خواب متناسب با سن خود برسید. اگر فرزند شما به طور مداوم برای خوابیدن مشکل دارد و علائم کمبود خواب را نشان میدهد، باید به دنبال مراقبت از خواب کودکان در نیویورک باشید .
با بزرگ شدن فرزندتان، اهداف خواب او تغییر خواهد کرد. برای دستیابی به تعادل بین خواب پایدار در شب و چرت زدن در طول روز، باید سعی کنید این تعادل را با توجه به نیازهای فرزندتان با افزایش سن تنظیم کنید. اینها اهداف خواب روزانه پیشنهادی برای هر گروه سنی اصلی هستند.
هر کودکی متفاوت است، و همین امر تشخیص اینکه چه زمانی فرزندتان به اندازه کافی نمیخوابد را دشوار میکند. با این حال، برخی از ویژگیهای رفتاری کلیدی وجود دارد که میتوانید هنگام شک به اینکه فرزندتان خواب کافی ندارد، به آنها توجه کنید. وقتی نشانههای آنها را بدانید، تشخیص اینکه فرزندتان چند وقت یکبار به اندازه کافی نمیخوابد بسیار آسانتر خواهد بود. مراقب موارد زیر باشید:
پاسخ ها